Een magneet creëert een verstoring in de omringende ruimte die het magnetisch veld wordt genoemd.

Lange tijd waren magneten de enige bekende bron van een dergelijk magnetisch veld.

Het bestaan van het veld komt aan het licht bij een kracht die op bepaalde materialen en op bewegende ladingen werkt.

Een eenvoudig experiment is het strooien van ijzervijlsel in de buurt van de magneet.

Elke metaalkorrel raakt gemagnetiseerd en komt door de wederzijdse aantrekking op bepaalde lijnen te liggen.

Deze krachtlijnen worden ook wel veldlijnen genoemd.

Ze vormen een afbeelding van de magnetische verstoring die door de aanwezige bronnen wordt gecreëerd.